20 NAAR EEN VEILIGER SPORTKLIMAAT // E-ZINE 02 // COLUMN column FRANK HEINEN HANS ABEN Ooit zat ik op judo. Ik was behoorlijk goed. Het gekke is: hoe langer het geleden is, hoe beter ik werd. Vijf was ik toen mijn moeder mij aan de hand nam en me afleverde bij onze muffe wijkgymzaal. Tot dat moment had ik nog geen moment blijk gegeven van enige interesse in sport: zwemles vond ik een kwelling, met de naar pis stinkende kleedkamers, het gegil, de klots lauw water die je doorslikte en de badmeesteressen die in ruim zittende polo’s op de rand van het bad aanwijzingen mopperden… Voetballen op straat associeerde ik met schaafwonden en smadelijke nederlagen tegen mijn buurjongen. Veel liever bleef ik binnen en tekende stripfiguren na op papier dat ik ziedend verscheurde als mijn schetsen het voorbeeld niet minstens evenaarden. Erg sportief was ik (5) niet. Mijn moeder leverde me af bij de bezitter van de grootste handen die ik ooit om de mijne had gevoeld. ‘Hans,’ zei hij, ‘Hans Aben. Ik ben de meester.’ Na die handdruk kwam ik zeven jaar lang tweemaal per week naar de gymzaal. De geur van zweetvoeten is het rolf/">viktor-rolf/">parfum van mijn jeugd geworden. Meester Hans leerde mij vallen, opstaan, uchi mata’s, hane goshi’s, geduld, lenigheid, hij leerde me om eerst een verwurging te ondergaan en daarna te buigen voor de dader. En bij iedere nieuwe worp of greep herhaalde hij: ‘Nooit buiten de mat.’ Eenmaal zondigde ik en zwiepte een pesterige klasgenoot met een heupworp in de schoolpleinzandbak. Toen ik dat aan de meester opbiechtte, keek hij me lang aan. In zijn ogen las ik teleurstelling. Hij legde zijn rechterkolenschop op mijn schouder en zei: ‘Dat vind ik jammer.’ Een paar jaar later ontving ik uit die hand – die ieder jaar een beetje minder reusachtig geworden was – de bruine band. Na afloop vertelde ik hem dat ik ermee kapte. ‘We zien elkaar vast nog,’ zei hij. We zagen elkaar nooit meer, het leven kwam ertussen. Alles wat ik weet van sport, ethiek, respect, eerlijke strijd en discipline weet ik van Hans Aben. Ik geloof niet dat ik hem daar voldoende voor heb bedankt. ⁄⁄ Frank Heinen schrijft zes keer per week een column over sport op HPdetijd.nl @FHeinen share Het e-zine Naar een veiliger sportklimaat wordt gesteund door het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport arend-jan
CoverHeeft u een whitepaper, publitas of emagazines? Gebruik Online Touch: tijdschrift van pdf naar digitaal converteren.
Naar een veiliger sportklimaat // E-zine 02 Lees publicatie 30Home