Overzichtsartikel Het posterieur enkel impingement syndroom een beschrijvende review Door: I.A. van Amerongen, R.E.H. van Cingel Samenvatting Het posterieur enkel impingementsyndroom (PEIS) is een relatief onbekende aandoening. Om de medische zorg effectiever te maken is het belangrijk dat de aandoening PEIS vroegtijdig wordt onderkend. Het doel van deze studie was inzicht te krijgen in de patiëntkenmerken en het klinisch beeld bij deze aandoening en te bepalen welke gevalideerde klinisch diagnostische testen en het best bruikbaar zijn voor het diagnosticeren van PEIS. Er werd in PubMed, Web of Science, PEDro, the Cochrane Library, CINAHL en referentielijsten gezocht naar relevante Engelstalige literatuur. Bij patiënten met pijn aan de posterieure zijde van de enkel, pijn bij plantairflexie en palpatie aan de achterzijde van de enkel moet gedacht worden aan PEIS. De forced plantair flexion test is een veelgebruikte klinisch diagnostische test om PEIS vast te stellen, maar de validiteit van deze test ontbreekt. Summary The Posterior Ankle Impingement Syndrome (PAIS) is relatively unknown. To make the medical care more efficient it is important that PAIS is recognized in an early stage. The purpose of this literature study was to determine what patient characteristics play a role, what the clinical presentation of this syndrome is and to describe the validated clinical diagnostic tests available to diagnose PAIS. Relevant articles in English language were searched on PubMed, Web of Science, PEDro, the Cochrane Library, CINAHL and reference lists. Patients with pain at the posterior aspect of the ankle, pain with plantar flexion and palpation of the posterior ankle can suffer from PAIS. The forced plantair flexion test is frequently used clinical diagnostic test to diagnose PAIS, but the validity of this test has not yet been established. Trefwoorden: enkel, enkelgewricht, diagnostiek en klinisch beeld Key words: ankle, ankle joint, diagnostics and clinical presentation is, die zowel weke delen als ossale oorzaken omvat.1-4 PEIS wordt gedefinieerd als ‘een inklemming van weke delen in het anatomische interval tussen het achterste tibiale gewrichtsoppervlak en de processus posterior van de calcaneus’.5,6 In de literatuur wordt onderscheid gemaakt tussen impingement van ossale structuren en weke delen impingement. Verschillende structuren rond de enkel kunnen bijdragen aan het ontstaan van PEIS (zie tabel 1). Veelal wordt in de praktijk een combinatie van ossaal en weke delen impingement gezien. In een studie van Hamilton et al. kwam PEIS is 63% van de gevallen voor als combinatie van een os trigonum en tenosynovitis van de flexor hallucis longus.9 In studies van Peace et al. en Bureau et al. werd deze combinatie eveneens gevonden.1,10 Ook talocrurale of subtalare synovitis wordt vaak gezien in combinatie met PEIS op basis van een os trigonum.11,12 Inleiding Posterieur impingement van de enkel wordt in de literatuur onder tal van namen beschreven, waaronder ‘posterieure blokkade van de enkel’, ‘talare compressie syndroom’, ‘os trigonum syndroom’ of het ‘notenkrakersyndroom’. De voorkeur wordt gegeven aan de term ‘posterieur enkel impingement syndroom’ (PEIS), omdat het een brede term 12 Sport & Geneeskunde | juli 2015 | nummer 2 PEIS kan traumatisch ontstaan, door een geforceerde plantairflexie (met bijvoorbeeld een fractuur van de processus posterior van de talus tot gevolg), op basis van overbelasting door microtraumata of secundair bij chronische enkelinstabiliteit na een inversietrauma.5,6,12 PEIS als gevolg van overbelasting wordt gezien bij sporters die herhaalde Pagina 11

Pagina 13

Voor folders, online onderzoeksrapporten en lesmateriaal zie het Online Touch beheersysteem systeem. Met de mogelijkheid voor een webshop in uw brochures.

Sport & Geneeskunde nummer 2 | juli 2015 Lees publicatie 49Home