sultaten naar de praktijk. Daarnaast wordt binnen deze modellen vooral gebruik gemaakt van wetenschappelijke kennis over de effectiviteit van programma’s, zonder aandacht voor de wensen van de atleet. Hierbij wordt dus geprobeerd om top-down onderzoeksresultaten te vertalen naar de wensen van de uiteindelijke gebruiker. Deze aanpak bleek in leefstijlonderzoek al niet succesvol te zijn.3 Om het gat te dichten tussen onderzoeksresultaten aan de ene kant en waardevolle informatie en tools uit de praktijk is het KTS ontwikkeld. Met het KTS worden problemen die gesignaleerd worden in de praktijk gecombineerd met wetenschappelijk bewezen effectieve oplossingen. Hierdoor ontstaat een bruikbaar product dat specifiek is ontwikkeld voor gebruik binnen een bepaalde context. Kortom, het KTS combineert de topdown en bottom-up benaderingen om de implementatie te verbeteren. Het huidige artikel beschrijft slechts de verschillende stappen van de KTS methodiek. De methodiek wordt momenteel toegepast en praktische voorbeelden van producten ontwikkeld uit de hier gepresenteerde methodiek zijn nog niet te geven. Er zijn in de aanloop naar de beschreven KTS methodiek wel verschillende KTS cirkels geïnitieerd. Uit deze processen hebben we lering getrokken om tot de huidige beschreven methodiek te komen. We hopen in de nabije toekomst ook productontwikkelingen te kunnen beschrijven aan de hand van de KTS stappen. Gaandeweg zullen dan beperkingen en onjuistheden aan het licht komen, waarna de KTS methodiek kan worden aangepast of nader worden beschreven. echter, dit kan pas als de methodiek in een bredere praktische context wordt gebruikt. Referenties 1. Shrier I, McBain K, et al. The prevention of sport injury: an analysis of 12 000 Published Manuscripts. Clinical Journal of Sport Medicine 2010;20:407–12. 2. Verhagen E, Finch CF. Setting our minds to implementation. Br J Sports Med 2011;45:1015–6. 3. Verhagen E, van Stralen M, Mechelen WV. Behaviour, the key factor for sports injury prevention. Sports Med 2010;40:899–906. 4. Verhagen E. If athletes will not adopt preventive measures, effective measures must adopt athletes. Curr Sports Med Rep 2012;11:7–8. 5. Timpka T, Ekstrand J, Svanström L. From sports injury prevention to safety promotion in sports. Sports Med 2006;36:733–45. 6. Finch CF. A new framework for research leading to sports injury prevention. J Sci Med Sport 2006;9:3–9. 7. van Tiggelen D, Wickes S, Stevens V. Effective prevention of sports injuries: a model integrating efficacy, efficiency, compliance and risk taking behaviour. Br J Sports Med 2008;42:648–52. 8. Tugwell P, Bennett KJ, Sackett DL, et al. The measurement iterative loop: a framework for the critical appraisal of need, benefits and costs of health interventions. J Chronic Dis 1985;38:339–51. 9. Hanson DW, Finch CF, Allegrante JP, et al. Closing the gap between injury prevention research and community safety promotion practice: revisiting the public health model. Public Health Rep 2012;127:147–55. 10. Verhagen E, Finch CF, Voogt N, et al. A knowledge transfer scheme to bridge the gap between science and practice: an integration of existing research frameworks into a tool for practice. Br J Sports Med Published Online First: 11 June 2013. doi:10.1136/ bjsports-2013-092241. 11. Mechelen WV, Hlobil H, Kemper HC. Incidence, severity, aetiology and prevention of sports injuries. A review of concepts. Sports Med 1992;14:82–99. 12. Bartholomew LK, Parcel GS, Kok G. Intervention mapping: a process for developing theory- and evidence-based health education programs. Health Educ Behav 1998;25:545–63. 13. Hannes K, Goedhuys J, Aertgeerts B. Obstacles to implementing evidence-based practice in Belgium: a context-specific qualitative evidence synthesis including findings from different health care disciplines. Acta Clin Belg 2012;67:99–107. 14. Finch CF, Donaldson A. A sports setting matrix for understanding the implementation context for community sport. Br J Sports Med 2010;44:973–8. 15. Donaldson A, Finch CF. Planning for implementation and translation: seek first to understand the end-users’ perspectives. Br J Sports Med 2012;46:306–7. 16. Moller J. Reconsidering community based interventions. Inj Prev 2004;10:2-3 17. Labonte R. Econology: integrating health and sustainable development. Part One: theory and background. Health Promot Int 1991;6:49-65 18. Hanson D, Hanson J, Vardon P, et al. The injury iceberg: an ecological approach to planning sustainable community safety interventions. Health Promot J Austr 2005;16:5-15. 19. Glasgow RE, Vogt TM, Boles SM. Evaluating the public health impact of health promotion interventions: the RE-AIM framework. Am J Public Health 1999;89:1322–7. Over de auteurs Joske Nauta1 Nelly Voogt2 Caroline F. Finch3 Verhagen1,3 , Linda Oskam2 , Anja Bruinsma2 , Evert , , 1. Afdeling Sociale Geneeskunde, EMGO+ Institute, VU medisch centrum, Amsterdam. 2. Vereniging voor Sportgeneeskunde, Bilthoven 3. Australian Centre for Research into Injury in Sport and its Prevention (ACRISP), Federation University Australia Correspondentie Evert Verhagen, Afdeling Sociale Geneeskunde, EMGO+ Instituut, VU Medisch Centrum, Amsterdam, Van der Boechorststraat 7, 1081 BT, Amsterdam. E-mail: e.verhagen@vumc.nl. nummer 2 | april 2014 | Sport & Geneeskunde 11 Pagina 10
Pagina 12Scoor meer met een online shop in uw spaarprogramma. Velen gingen u voor en publiceerden flyers online.
Sport & Geneeskunde nummer 2 | April 2014 Lees publicatie 29Home