ferentiewaarden, terwijl de noradrenaline respons van patiënte A verlaagd is (grafiek 2). De maximale lactaatwaarden zijn in beide patiënten vergelijkbaar en laag in relatie tot referentiewaarden bij gezonden (grafiek 3). Na de inspanningstest daalde de bloeddruk sterk in patiënte B met als gevolg collapsneiging. Vanwege deze orthostatische hypotensie reactie werd in beide patiënten een kanteltafeltest uitgevoerd. Dit resulteerde in orthostatische hypotensie bij patiënte B, maar niet bij patiënte A. Ook voor en na de kanteltafeltest werden minimale adrenalinespiegels in beide patiënten gemeten. De noradrenalinespiegels waren net als tijdens inspanning hoger tijdens de kanteltafeltest in patiënte A (van 621 naar 1040 pg/ml) vergeleken met patiënte B (van 418 naar 772 pg/ml). De plasma renine concentratie verdubbelde zoals beschreven in wetenschappelijk onderzoek bij gezonden23 na de kanteltafeltest in beide patiënten (A: van 10,9 naar 20,2 mU/L; B: van 12,7 naar 26,4 mU/L). Discussie Inspanningscapaciteit Zoals verwacht is de aerobe capaciteit van patiënte A zonder klachten goed en ligt, passend bij de trainingsbelasting, beduidend boven het gemiddelde. echter, ook de conditie van patiënte B is bovengemiddeld ondanks het subjectieve gevoel van verminderde spierkracht. Dit komt overeen met de resultaten in de literatuur waarbij ook geen verminderde inspanningscapaciteit kon worden aangetoond in bij addisonpatiënten.3-10,13 Catecholaminerespons De resultaten van de onderzochte patiënten bevestigen de hypothese niet: er is geen verschil in plasma adrenaline concentratie tussen de patiënt met en zonder inspanningsintolerantie en vermoeidheidsklachten, in beide gevallen is de adrenalinespiegel minimaal. Toch is de catecholaminerespons niet vergelijkbaar in beide patiënten. De noradrenalineconcentratie tijdens maximale inspanning bij patiënte A is duidelijk hoger dan bij patiënte B (6217 vs 1070 pg/ml). Resultaten in de literatuur beschrijven noradrenalinespiegels tijdens maximale inspanning van rond de 1500 – 3500 pg/ml in gezonde proefpersonen [24-28].24-28 lijkbare waarden zien.10,12,15,21,29 Ook onderzoek in addisonpatiënten laat vergeMogelijk is patiënte A effectiever in het compenseren van het adrenalinetekort tijdens inspanning met noradrenaline. Volgens het voorgestelde model (figuur 1) zijn in dat geval hogere laGrafiek 1. Adrenaline respons in patiënte A (onderbroken lijn) en patiënte B (ononderbroken lijn). De grijze lijnen vertegenwoordigen de boven- en ondergrens van de adrenaline spiegel in rust, matig intensieve en maximale inspanning van het ziekenhuislaboratorium. Grafiek 2. Noradrenaline respons in patiënte A (onderbroken lijn) en patiënte B (ononderbroken lijn). De grijze lijnen vertegenwoordigen de boven- en ondergrens van de adrenaline spiegel in rust, matig intensieve en maximale inspanning van het ziekenhuislaboratorium. caatwaarden te verwachten door de toegenomen b2 activiteit. In deze case-studie konden we dat niet bevestigen. De gevoeligheid van verschillende weefsels voor de catecholamines is niet onderzocht. nummer 3 | juli 2014 | Sport & Geneeskunde 35 Pagina 34
Pagina 36Scoor meer met een online shop in uw mailings. Velen gingen u voor en publiceerden publicaties online.
Sport & Geneeskunde nummer 3 | juli 2014 Lees publicatie 32Home